Jak zbudować diagram poliniczny ?

Analiza polinologiczna zmierza do stopniowej rekonstrukcji wegetacji w sekwencji chronologicznej.

Każdy poziom sekwencji jest miejscem obliczania sporów i pyłków kwiatowych. Uważa się generalnie, że trzeba posiadać około 200 nasion na płytkę, żeby otrzymać wartość reprezentatywną.
Dla każdego poziomu, oblicza się procent każdej taksacji w relacji do całości nasion : Całość daje spektrum kwiatowe tego poziomu(który możemy przedstawić przez histogram częstotliwości ).

Przykład : poziom X

takson ilość ziaren wzięta do liczenia procent
A 20 10
B 19 9,5
C 10 5
D 40 20
E 4 2
F 36 18
G 70 35
inne/nieokreślone 1 0,5
Total 200 100 %

Uwaga : Spory mchu są wykluczone z obliczania procentowego, ponieważ występowanie zarodników mchów jest bardzo nieregularne i ich wkład lokalny w torfowisko, czasami jest nadmierny i może zniekształcać spektrum taksonów regionalnych.

Spektrum pokazuje obraz «aktualny » wegetacji w określonym momencie. Biorąc pod uwagę spory i pyłki kwiatowe różnych poziomów, możemy zaobserwować ewolucję, w miarę upływu czasu, udział procentowy każdego taksonu.
Aby zrealizować diagram poliniczny, odnosimy się do wykresów graficznych :

Wybraliśmy obszar pomiędzy poziomami badanymi z punktu widzenia celu badań, czasu do dyspozycji, itd….
Jeśli poziomy następujące po sobie są wystarczająco bliskie, możemy szukać udziału procentowego i wyznaczać krzywe ciągłe ewolucji różnych taksonów.

Rozdzielamy taksony drzew i krzewów(pyłki kwiatowe drzew i krzewów=AP, arboreal pollens) taksony roślin nie drzewiastych(spory i pyłki kwiatowe traw=NAP, non arboreal pollens).

Wyżej wymieniony podział roślin pozwoli na wyciągnięcie wniosków i napisanie raportu AP/w całości dla każdego poziomu i przedstawienie w formie graficznej jego ewolucji. Raport AP/w całości wysoki wskazuje środowisko zamknięte(zalesione), podczas gdy raport AP/w całości niski wskazuje środowisko otwarte, zdominowane przez rośliny trawiaste.